Roma

We zijn vandaag extra vroeg op school om de ochtendceremonie mee te maken. Indrukwekkend.

Vandaag is er in het begin geen leraar in de klas die ik bezoek, maar toch zitten de 15 leerlingen van groep 8 rustig in de kring in kleermakerszit op hun plekje op het zeildoek. De meesten hebben hun boeken voor zich en ze fluisteren wat. Als ik de klas binnenkom, halen de leerlingen zonder boek snel hun boeken tevoorschijn. Als ik vraag of ik een lesje zal geven, knikken ze enthousiast. Ik besluit ze een interactief lesje Engels te geven. Ze hebben er plezier in.

Gisteren viel het me al op dat één van de meisjes anders is dan de anderen. Ze heeft in ieder geval een probleem met haar ogen, maar daarnaast is ze ook erg teruggetrokken. Ook vandaag houdt ze zich op de achtergrond. Ze kruipt weg achter de andere meisjes. Ik trek haar naar voren. Het blijkt dat ze kan praten. ‘My name is Roma’. Als we later ‘Vader Jacob’ zingen, doet ze gewoon mee.

Later vraag ik aan het hoofd van de school wat er met haar is. Ze blijkt bijna blind te zijn en daardoor de letters in het boek niet te kunnen lezen. Hij vertelt dat ze bovendien een ‘slow learner’ is, een dubbele handicap. Er is een hele discussie tussen de functionaris van YCDA, tevens tolk, (het schoolhoofd spreekt geen Engels), het schoolhoofd en een ander schoolhoofd in het Orya. Er wordt besloten niet alleen over Roma te praten, maar ook met haar. Als haar wat vragen worden gesteld, geeft ze nauwelijks hoorbaar antwoord. Dan begint ze te huilen en loopt weg.

Het bezoekende schoolhoofd zegt dat het meisje geen ‘slow learner’ is: ze geeft normaal antwoord. Er is opnieuw een verhitte discussie tussen de heren. Dan vertalen ze voor me dat Roma voortaan extra aandacht van haar leraar moet krijgen en ze vragen mij om mijn visie. Ik vertel dat de leraar zich niet bezig zal moeten houden met wat ze niet kan, maar moet uitgaan van wat ze kan en wat ze nodig heeft om een stapje verder te komen.

Na schooltijd gaan alle schoolgroepen een dorpje bezoeken. Voor veel van ons een geweldige ervaring. Vol nieuwe indrukken en verhalen komen we allemaal weer terug.

En Roma? Onze begeleider van YCDA heeft met het schoolhoofd afgesproken dat hij een vinger aan de pols gaat houden.

Jos en Jan